Laura Hendrickx was onze kraamzus. Ze was net op rijd om na een turbo bevalling onze dochter Bregje mee op te vangen. We hadden nog geen tijd gehad om ons voor te stellen dus dat gebeurde pas later toen ik ook zag wiens hand ik had vastgehouden.
Nadat de ziekenhuiskamer gepoetst was achtergelaten ging ze met ons mee naar huis. Snel bed opmaken zodat ik erin kon en we de grote zus konden laten kennismaken met Bregje.
Iedere morgen was Laura en weer, fris en fruitig en met een lach van oor tot oor. Onze oudste was helemaal weg van haar.
Wat heeft ze ons een mooie kraamweek bezorgd. Er werd goed op mij en Bregje gelet, het huishouden deed ze met gemak en dan zorgde ze ook nog voor Nienke.
Wat was het dan ook lastig om afscheid te nemen. Vooral omdat ik de laatste nacht ziek werd (buikgriep) en dus alleen maar in bed lag. Had me een beter afscheid kunnen bedenken maar Laura pakte het allemaal prima op.
Laura ontzettend bedankt, we zullen je nooit vergeten. Als er nog een nummer 3 zou komen dan kom je nog maar even terug uit Assen.
Heel veel groetjes van Erik, Tammy, Nienke en Bregje