Na 2 extra dagen in het ziekenhuis ivm het lage geboortegewicht van Elize kwamen we op donderdag 6 november thuis en maakten we al snel kennis met Kraamzus Ella Boots. Dit voelde direct goed.
Elize deed het prima; ze dronk goed en was tevreden. Ella grapte af en toe: “Wat doe ik hier nog!?” Maar wij waren erg blij dat ze er was, dat ze goed voor ons zorgde, ons kennis liet maken met Dunstan Babytaal en dat ze al onze vragen beantwoordde. En ook dat ze extra aandacht had voor het verdriet van ons en onze naaste familie, omdat wij tegelijk met het geluk van de geboorte van Elize met een hele verdrietige gebeurtenis te maken kregen.
Ella, bedankt voor je zorg en liefde voor ons en Elize in deze bijzondere periode.
