Na mijn bevalling moest ik een nachtje in het ziekenhuis blijven. Om 15.00 mocht ik naar huis. Pas om een uur of 22.00 kwam de kraamhulp. Ik had het fijn gevonden als ze mij vooral in de eerste dagen zou ondersteunen maar de eerste dag is ze 1,5 uur gebleven en de tweede en derde dag moest ze om 12.00 ergens anders zijn. De dagen erna hadden we dus veel uren over maar toen had ik haar niet echt meer nodig.
Wat mij erg stoorde was dat ze overal wat van moest zeggen. Over mijn vriend, over mij, en ook over mijn dochter van 4 jaar. Na een paar dagen was ik er zo klaar mee, Dat ik het prettiger vond als ze weg was wanneer mijn dochter thuis kwam. Omdat ik het sneu vond voor mijn dochter dat de kraamhulp haar ook aansprak op haar gedrag terwijl ik er dan al iets van had gezegd.

Toen het niet goed ging met mijn borstvoeding kwam de verloskundige. Heb met haar alles besproken en de verloskundige gaf mij het advies dat ik even goed moest nadenken of ik nog wel borstvoeding wilde geven. De verloskundige trok net de deur achter zich dicht en de kraamhulp vroeg mij en? Wat ga je doen? Waarop ik zei dat ik het nog niet wist en het even wilde laten bezinken. De kraamhulp zei toen dat ze mijn keuze moest opschrijven en dat ze graag wilde weten wat ik ging doen. Daardoor voelde ik mij best een beetje opgejaagd en toen ik zei dat ik het nog niet wist, ging ze haar collega bellen. Ik snapte het probleem niet helemaal..
Als zij er was stoorde wij ons aan haar en ik denk zij aan ons. Was geen goede sfeer als zij er was.
Toen ze wegging, moest ik haar uren ondertekenen. Ze had meer uren opgeschreven dan ze gewerkt had. Ze ontkende het toen ik zei dat het niet klopte maar had het wel veranderd.