Ik was hard aan het werk, “elke wee die geweest is, komt niet meer terug”, dat is wat ik mezelf telkens toesprak. Het moment dat onze kraamzus binnenkwam vond ik nog meer rust bij mezelf. Wat een fijne, lieve vrouw, was mijn eerste indruk. En wat klopte die indruk met wat later bleek. Ze heeft mij, samen met de verloskundige, door de bevalling heen gesleept. Wrijven over mijn rug tijdens elke wee en precies wetende wat ik op dat moment fijn vond en nodig had. Het had op de een of andere manier zo moeten zijn. Deze kraamzus was speciaal gekozen voor mij, zo heb ik dit ervaren.
De week na de bevalling heeft ze ons zo goed op weg geholpen. Ik wilde graag borstvoeding geven, maar helaas ging dit erg moeizaam. Met Hennie samen heb ik geknokt in de kraamweek, om mijn productie op de rit te krijgen. Helaas bleek dit niet vanzelfsprekend en heb ik uiteindelijk ook een punt achter die fase gezet. Borstvoeding was voor mij onmogelijk. Mede dankzij Hennie kreeg ik vertrouwen in mijzelf. Ze vertelde mij dat alles wat ik zou doen de goede keus was, en dat ik schijt moest hebben aan alles wat een ander daarvan vind. En die woorden hebben mij erdoorheen geholpen bij het doorhakken van de laatste knoop. Ook met kunstvoeding wordt onze kleine jongen wel groot.
De kraamweek heb ik ervaren als warm, liefdevol en vol emotie. Wat hebben wij samen intieme gesprekken gevoerd, waarbij ik mijn hart kon luchten bij jou en ik op mijn kwetsbaarst kon zijn zonder me daarvoor te hoeven schamen. Wat heb ik genoten van hoe je spelletjes deed met onze dochter Alianne, en hoe jullie elke dag een beetje meer aan elkaar mochten wennen.
Lieve Hennie, ik kan nog wel uren doortypen over onze kraamweek, maar dit verhaal stopt hier straks. 1 Ding wilde ik nog zeggen: “Wat ben je een topvrouw met een hart van goud. Een echte doorzetter die alle respect verdiend! Want als ik 1 iemand heb leren kennen waar ik veel van geleerd heb, dan ben jij het wel.” De laatste kraamdag, nadat jij weg was heb ik even heerlijk alles eruit gejankt. Puur om het feit dat je die dag daarna niet weer zou komen, dat idee vond ik erg moeilijk. Maar mede dankzij jou vertrouwen in ons kom ik elke dag opnieuw door. En wat je zelf al tegen me zei, “dit was vast niet de laatste keer dat we elkaar hebben gezien”, ik geloof ook niet dat dat zo is. Lieve Hennie, ik hoop tot heel snel en wil je bedanken voor onze bijzondere kraamweek, ook namens Oebele, Alianne en Yidze!
Een dikke krûp en tút van Hiltje.