Het is zondag tussen de middag, ik heb net mijn brood en soepje op. En dan gaat de telefoon: ‘Je mag om 13:30 uur beginnen in een gezin (heit = vader, mem = moeder, baby jongetje en twee grote broers, van vier en zes jaar) dat thuis komt vanuit het ziekenhuis. Nadat ik alle gegevens van het gezin heb opgeschreven ga ik me omkleden. Ik moet nog snel, want het is zo’n 40 minuten rijden.
Aankomst
De kraamvrouw is een paar dagen geleden bevallen door middel van een geplande keizersnee. Dit is allemaal goed verlopen. Ze voelt zich naar omstandigheden goed, wel veel last van de wond. Dat kan ik me goed voorstellen. De wond ziet er mooi uit, dit is één van de controles die ik dagelijks moet uitvoeren.
Dan zijn de controles van de baby aan de beurt. De baby is ‘s ochtends in het ziekenhuis ook al gewogen, maar ik leg hem ook nog even op mijn eigen weegschaal, zodat we voor morgenochtend een reëel beeld hebben van zijn gewicht. Soms zit er namelijk weleens wat verschil tussen de weegschaal van het ziekenhuis en die van mij.
De baby krijgt de fles. Mem geeft hem de fles, en ik kijk even mee hoe dit gaat. Ik geef nog een paar tips, en dan heeft meneer zijn voeding alweer op. Dat ging er goed in! Prachtig om te zien dat hij zo goed drinkt en ervan geniet.
Naar school
Heit is deze week aan het werk, zodat hij nog een week vrij is als de kraamweek afgelopen is. De grote broers moeten gewoon naar school. Dus daar gaan we met z’n drieën, lopend naar school. De grote broers hebben een plattegrond gemaakt met de route naar school toe. Want ja, ik weet niet waar de school is, en we moeten er wel komen, en ik moet ook weer thuis zien te komen (de school bleek aan de andere kant van de straat te zijn, makkelijk te vinden 😉 maar die leuke plattegrond had ik maar weer!). Leuk om in dit ’toneelstukje’ mee te gaan. En… we zijn goed aangekomen!
Rustig aan
Omdat de kraamvrouw een keizersnede heeft gehad, is het voor haar extra belangrijk om voldoende rust te nemen. Door weinig slaap ’s nachts gaat ze daarom ’s ochtends ook nog even boven rusten. De baby blijft bij mij beneden, lekker slapend in zijn wiegje. Ik kan intussen mooi wat huishoudelijk werk verzetten. Wasje draaien, vaatwasser in/uit ruimen, stofzuigen enz. Daarna is het alweer tijd voor de voeding. Omdat de kraamvrouw nog wat slaap in moet halen, hebben we afgesproken dat ik de voeding mag geven. YESS, super leuk! Stiekem zijn dit wel de leukste momenten van het vak. Heerlijk met de baby bezig zijn. Lekker met de kleine man op de bank. Nadat hij de voeding op heeft is het moment gekomen voor een boertje. Ja, daar was hij al. Na de voeding valt hij heerlijk bij me op de arm in slaap. Het liefst blijf ik de hele dag zo met hem zitten. Maar helaas… dat is niet helemaal de bedoeling. Ik leg hem weer in zijn wiegje zodat hij weer lekker verder kan slapen. Heerlijk warm met twee kruikjes.
Eerste badje
Het eerste badje is altijd een ‘spannend’ moment; zou de baby het prettig vinden of niet? Uitkleden vond deze baby sowieso al niet leuk, dus dat was al brullen, en dan moet er ook nog even gewassen worden…. Ook brullen . Oké oké, ik zal opschieten met wassen zodat hij snel in het lekkere warme water kan. Langzaam aan laat ik hem baby aan het water wennen. Maar hij vindt het nog steeds niet leuk. Eenmaal in het water begint hij een beetje te wennen, maar nog steeds: brullen. Oké, deze keer is het badje dus geen succes. Wie weet de volgende keer beter?! Nu maar snel uit bad en weer lekker warm de kleertjes aan. En weer bij mem op schoot opwarmen, en het buikje weer vullen met lekkere melk. En ziedaar: een tevreden baby’tje! 😉
Afsluiten
Deze kraamweek is snel voorbij gegaan. Een goed teken! De zorg is allemaal goed verlopen, en we hebben het gezellig gehad. Tijd om afscheid te nemen. Ik laat dit gezin met een gerust hart achter. En kan zelf gaan genieten van mijn vrije dagen. Op naar het volgende gezin.
Lief gezin, nogmaals bedankt voor alles!
