Alles behalve normaal. Dat is wat wij zijn. Denk ik, vind ik. Een beetje gek, een beetje anders, net hoe je het wilt noemen. Ik vind ons vooral een beetje bijzonder. Want wat is precies normaal? Zijn we niet allemaal anders? Dit is in ieder geval ons verhaal. Ons leventje met een nieuw leventje, genaamd Sue.
IN MIJN BUIK
Ik was het zo zat. Ik kan wel zeggen dat ik het fijn vond omdat het zo hoort maar het voelde helemaal niet lekker. Alles deed zeer en ik was niet te genieten thuis. ‘Sorry mop, ik was niet bepaald mezelf de afgelopen 8 maanden.
UIT MIJN BUIK
8 maanden?! Jep. Nouja, 35 weken om precies te zijn. Heb ik het dan zelf uitgelokt met al m’n geklaag? ‘Nee Laris, tuurlijk niet nerd!’ Sue was het ook zat. Het moest gewoon zo gaan. Net ff anders dan normaal.. een beetje bijzonder. Ook de bevalling was anders. Waar ik na de vorige bevalling twee weken lang amper kon lopen, liep ik nu dezelfde dag al weer te huppelen over de wandelgangen van het ziekenhuis. Drie keer persen en ploep! Wat een uitkomst, letterlijk 😉
IN MIJN HANDEN
Tijdens de laatste perswee kwam ik naar voren. Ik pakte je aan. Eindelijk kan ik naar je kijken. Wat ben je mooi en klein lieve Sue. Maar ik schrik niet. Want je bent sterk. Ik ben zo trots. Jij maakt mij mamma van twee.
ZIEKENHUIS
Mamma mag naast jou slapen. En dat is fijn want voorlopig moeten we nog wel even blijven. De eerste nachten zijn spannend. Ik blijf maar naar die monitor kijken en overal zijn slangetjes. Alles voelt zo onzeker. De mannen zijn thuis. En dat vind ik vreselijk. Ik mis mijn kleine en grote vent. Ik wil met z’n viertjes bij elkaar zijn. Pappa is verdrietig. Die mist zijn meiden. Maar dit is even wat het is.. de aankomende 18 dagen.
NAAR HUIS
Temperatuur steady? Check! Drinken zonder sonde? Check! Eindelijk. We mogen naar huis! Mamma is over the moon. We kunnen eindelijk nestelen. Op de bank, op bed, ver weg van neonatologie. Weg uit het ziekenhuis. Opgelucht. Eindelijk. Daar zijn we dan. Nu gaan we het zelf doen, met elkaar. Jax is dolblij met je. Zo fijn om te zien hoe hij jou knuffelt en kust. Trotse tranen, we zijn compleet. Zo compleet als vandaag heeft ons leven nog nooit gevoeld.
KRAAMDAGEN
Yes, toch nog 5 dagen kraamzorg.. goed verzekerd is het halve werk, ofzo. :p Eindelijk kon ik onze Kraamzus Nicoline aan je voorstellen. Oh wat was het fijn om haar na de geboorte van je broer, nu ook voor jou bij ons te hebben. We zullen haar missen!
Lieve Sue
Je bent het mooiste en het zwaarste. Je bent liefde en onrust. Je brengt energie en maakt onze nachten korter dan ooit. Je bent verwarrend maar oh zo vervullend. Je maakt ons leven anders. Maar vooral een beetje boel.. bijzonder.
Ik houd zoveel van jou,
Liefs mamma
