Dat is af en toe ongelooflijk zwaar! Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Niet eens zozeer het feit dat ik een ‘nieuwe’ mama ben, maar dit in combinatie met alleen zijn is toch best wel pittig.

Met zijn tweetjes
Alleen is niet alleen, want ik heb natuurlijk mensen om mij heen die zo nu en dan bijspringen, maar in feite doe ik het alleen. Het is niet dat ik de nachten kan afwisselen met een partner, of dat ik tegen mijn partner kan zeggen van ‘hey blijf je vanavond bij Kyan dan ga ik even een hapje eten met een vriendin’. Nee dat is gewoon niet hoe het er voor mij uitziet. Oppas regelen, dat is wat ik moet doen als ik iets zonder mijn kind wil ondernemen. En begrijp mij niet verkeerd, want ik vind het heerlijk om mama te zijn en om Kyan de hele dag om mij heen te hebben, maar soms is het wel eens ‘lastig’. Wat ik dan wel vervelend vind om te horen is ‘Ja, maar je hebt er zelf voor gekozen!’, dat klopt, ik heb gekozen om Kyan te laten komen op het moment dat ik erachter kwam dat ik zwanger was, maar ik heb er niet voor gekozen om dit in mijn eentje te gaan doen. Kon ik het voorspellen? Had ik het kunnen voorzien? Misschien wel, maar Kyan zijn vader en ik waren beide erg blij met het feit dat we zwanger waren en we besloten ook om er samen voor te gaan. Gaandeweg zijn we erachter gekomen dat het gewoon niet werkt tussen ons en dan moet je een verstandige keuze maken en dat heb ik dan ook gedaan. Ben ik naïef geweest? Geloof ik in sprookjes? Misschien wel, maar maakt mij dat een slecht mens die dan nu maar op de blaren moet zitten? Moet ik dit elke keer maar te horen krijgen als ik er een keer doorheen zit? Ik vind van niet en ik vind ook best dat ik zo nu en dan even flink mag klagen of janken, omdat ik het gewoon best pittig vind alleen.

Het heeft daarentegen ook heel veel voordelen: alles kan op mijn manier, ik hoef niet te overleggen met Kyan zijn vader over hoe laat hij op bed moet, ik heb geen irritaties en ruzies over onenigheden. Wat Kyan betreft krijg ik twee keer zoveel liefde, knuffels en poepluiers, ik bedoel maar! Wat wenst een moeder nou nog meer? Nee, alle gekheid even daargelaten. Het is best wel wennen, maar het is ook ongelooflijk veel genieten. Ik geniet elke dag van hem, ook al huilt hij 10 keer als hij naar bed gaat en lacht hij alle keren als ik zijn slaapkamer binnenkom lopen, ik kan hem werkelijk waar 24/7 wel opvreten! Hij slaapt ook steeds langer door, dus de nachten worden ook steeds draaglijker voor mij. Qua uren krijg ik op zich ook wel wat ik nodig heb, alleen het zijn gewoon die gebroken nachten die na een aantal weken toch wel voor oververmoeidheid zorgen. We zijn een goed team samen en we hebben ook een heerlijk ritme te pakken als je het mij vraagt!

Ooooh wat ga je hard!

Naast alle veranderingen in mijn leven als een nieuwe moeder, doet hij het ongelooflijk goed. Meer dan goed zelfs. We zijn eind januari voor de tweede keer naar het consultatiebureau geweest en hij loopt qua lengte, gewicht en kunnen in principe een maand voor op zijn leeftijd. Hij is ongelooflijk sterk en groeit als kool! Na 2 maanden is hij maar liefst 61,5 cm lang en weegt hij al bijna 6,3 kilo. Wanneer hij op zijn buik ligt tilt hij zijn hoofd op en kijkt van links naar rechts, dat maakt mij elke keer weer een hele trotse moeder. Hij gaat nu om 19.00 op bed, krijgt dan om 22.30 nog een keer een voeding en dan slaapt hij door tot 06.30, of beter gezegd ik maak hem dan wakker voor de volgende voeding. Deze week ga ik dan ook geen wekker meer zetten dus ik ben benieuwd hoe laat hij zich in de ochtend gaat laten horen. Kyan is wel een onrustige slaper, vooral op zijn rug beweegt hij erg veel met zijn armen en benen, en daarom heb ik ook een Pacco voor hem aangeschaft zodat hij lekker ingebakerd zijn rust kan nemen en zichzelf niet elke keer wakker maakt met zijn armen die hem om zijn oren vliegen.

Nieuwe ontdekkingen

Geluidjes, hij is er volop mee aan het experimenteren. Soms kan hij gewoon een uur lang op het kleed liggen en dan slaakt hij diverse kreten op diverse geluidsniveaus uit. In het begin dacht ik wat krijgen we nou, maar inmiddels ben ik er aan gewend en is het ook erg grappig om te horen. Alsof hij hele verhalen aan het vertellen is, maar ook dat hij gewoon aan het uittesten is wat hij allemaal kan. Ook heeft hij uitgevonden dat hij zijn tong kan uitsteken. Dit gaat natuurlijk in combinatie met een heleboel kwijl haha maar het is wel heel schattig om te zien hoe zijn klein mannetje dat kleine tongetje uitsteekt en 9 van de 10 keer daarna zelf ook heel erg moet lachen. Over lachen gesproken, dat doet hij het liefst de hele dag. En met steeds meer geluid ook. Het is heerlijk om hem te zien en te horen lachen. Mijn hart maakt echt elke keer een sprongetje als hij mij aankijkt met zijn grote donkere bruine ogen en die gigantische smile op zijn veel te knappe gezichtje! Dit doet hij tevens ook als hij om 19.00 op bed gaat en zogenaamd heel erg overstuur is.. op het moment dat ik zijn kamer in kom lopen en hij mij ziet stopt hij meteen met huilen en gaat hij lachen. Hoe chagrijnig of boos ik dan ook op dat moment ben door het gehuil, zo makkelijk is dat weer verdwenen als die kleine charmeur mijn hart verovert met die ongelooflijke glimlach van hem. En niet alleen ik val als een baksteen voor die glimlach, werkelijk iedereen die hem ziet of op hem past zwijmelt erbij weg.

Spetter, spatter, spater!

Ook heb ik afgelopen week, samen met mijn beste vriendin, voor het eerst met hem gezwommen. Net als in bad gaan en onder de douche, was ook zwemmen een succes. Kyan houdt echt van water en kijkt rustig om zich heen wat er allemaal te zien valt. Hij kan ook niet lang zijn concentratie ergens op focussen, of hij is al weer afgeleid door iets anders wat hem in het oog springt. Zelfs het bubbelbad maakte weinig indruk op hem, hij vindt alles wel prima. Het is een gemoedelijk mannetje die niet zo snel van slag raakt door nieuwe dingen. Ik denk daarom ook dat ik binnenkort met hem ga beginnen met babyzwemmen, het lijkt me goed voor zijn ontwikkeling en ook voor onze band samen. Daarbij vind ik zwemmen heerlijk en volgens mij zegt Kyan er ook geen nee tegen!