Na een lange bevalling die eindigde in een keizersnede bleven wij een paar dagen in het ziekenhuis. Eenmaal thuis kregen wij nog 4 dagen kraamzorg. ‘S avonds werden we geholpen door Emmy en ‘s ochtends zou er een andere kraamvrouw komen.
Om 9:30 ging de deurbel en daar stond Joyce!
Doordat ons kindje dysmatuur was en ze in het ziekenhuis erg aan het hameren waren op de voedingen die af en toe “verkeerd” gingen (lees: te grote speen) waren wij erg onzeker. Joyce heeft er vanaf moment 1 voor gezorgd dat wij meer zelfvertrouwen kregen in het ouderschap. Onze kleine meid had nog wat extra hulp nodig met het reguleren van haar temperatuur en ook daar wist Joyce het antwoord op: wol!
De dagen daarna waren gevuld met gezellige gesprekken, knuffels met onze hond, heerlijke fruitschaaltjes, een gezellig gedekte tafel en vooral een hele ontspannen sfeer

Lieve Joyce,
Met een wolverslaving rijker en een glimlach op mijn gezicht (ook wel een kleine traan) heb ik je vandaag uitgezwaaid. Je hebt heel veel voor ons betekend en gedaan in de afgelopen dagen en daarom zullen we altijd met een heel fijn gevoel terugkijken op onze kraamweek.