Na 5 dagen ziekenhuis mochten we naar huis met onze randprematuur baby. Hoewel ze in het ziekenhuis ook heel lief waren, was het een verademing toen Maria kwam. Ze was ontzettend lief voor Nine, voor ons en voor ons hondje. Ze was er echt voor het hele gezin. Een op een hulp was heel fijn en aangezien we al redelijk veel zelf deden, hielp ze ons voornamelijk van een afstand. Toen Nine slecht(er) ging drinken stopte de zorg niet zodra ze naar huis ging. We mochten telefonisch nog steeds een beroep op haar doen. Als Maria vanaf het begin bij ons thuis was geweest, had ik haar na 8 dagen echt met tranen uitgezwaaid. Dat was nu wat minder, maar vond het nog steeds lastig toen ze weg ging. Als we ooit nog een kindje willen en mogen krijgen, vraag ik zeker weer naar haar! En dan hoop ik dat we het ziekenhuis eerder mogen verlaten zodat ze zeker de hele kraamweek bij ons is.