Na een succesvolle tour geniet singer-songwriter Elske DeWall (28) momenteel volop van haar zwangerschap. Eind april verwacht ze namelijk haar eerste kindje. KraamZus sprak met haar over zwangerschap, bevallen en moeder worden.
Hoe is je zwangerschap tot nu toe gegaan?
Goed, ik heb niet veel last van kwalen, alleen dat ik af en toe denk: dit deed ik normaal gesproken makkelijker. Zo kostte het bijvoorbeeld meer energie om mezelf de laatste maanden op te laden voor een optreden en slaat de vermoeidheid sneller toe. Daarnaast kreeg ik tijdens mijn optredens last van mijn rug, maar goed dat hoort erbij. Je kunt er wel over klagen, maar daar schiet je niets mee op, dan wordt het juist alleen maar erger. Zoals mijn beppe zegt: ‘het is een gezonde ziekte.’ En zo is het!
Hoe ervaar je het zwanger zijn?
Ik vind het vooral heel bijzonder. Je gaat jezelf op een nieuwe manier bekijken. Het is net een soort innerlijk conflict dat zich afspeelt. Dat maakt je op de een of andere manier heel erg strijdbaar. Nu ik met verlof ben, geniet ik volop van mijn zwangerschap. Ook vraag ik me steeds af: wie ben jij toch?
Weet je al wat het wordt?
Ja, het wordt een jongetje. Ik hoefde het geslacht niet per se te weten, maar Sietse (man van Elske, red.) vond dat wel leuk. In het begin – toen ik het geslacht nog niet wist – was ik ervan overtuigd dat het een meisje zou worden, totdat ik op een nacht een hele heldere droom had. Ik zat in de auto en keek in de autospiegel naar de achterbank. Daar zat een klein jongetje. Uiteindelijk bevestigde de 20-weken echo de droom: het wordt het jongetje!
En dat jongetje, heeft hij zich een beetje gedragen tijdens je reeks theatervoorstellingen?
Tijdens de tour, vlak voordat ik op het podium moest, schopte hij vaak precies op de plek waar ik mijn gitaar altijd draag. Ik denk dat hij dan mijn spanning voelde en daarop reageerde. Het is overigens een hele bewegelijke baby, het lijkt af en toe net een golfslagbad in mijn buik.
Hoe reageren je fans op je zwangerschap? Zien ze je buik als ‘algemeen’ bezit?
Voornamelijk leuk. Mensen vertellen meteen hun eigen verhaal en je krijgt veel goedbedoelde adviezen. Daarnaast kreeg ik ook eens te horen: ‘een ongelukje?’ en ‘je stopt nu zeker?’ Best raar dat mensen dat idee hebben bij een artiest. Met aanrakingen heb ik niet te maken gehad, maar ik voelde me op het podium met die dikke buik wel kwetsbaar. Sowieso – of je nu bekend bent of niet – ben je als zwangere natuurlijk ontvankelijker voor prikkels.
Heb je ook een liedje gemaakt speciaal voor de baby?
Niet speciaal voor de baby, maar meer een algemeen nummer, wat ook net zo goed een liefdesliedje kan zijn. Het heet When hearts collide. Het is ontstaan naar aanleiding van een filmpje dat ik heb gemaakt van de tweeling van mijn zus en waar ik een instrumentaal muziekje onder had gezet. Het melodietje heb ik veel gezongen voor de tweeling, maar ik kon er steeds maar geen woorden voor vinden. Uiteindelijk toen ik zwanger was, rolde de tekst in een keer op een avond eruit. Het liedje is daarom speciaal voor zowel de baby als de tweeling van mijn zus.
Volg je ook nog speciale zwangerschapscursussen?
Alleen yoga, maar dat deed ik al. En HypnoBirthing. Door middel van mediteren leer je rustig te blijven en te luisteren naar je eigen lichaam.
Zie je op tegen de bevalling?
Totaal niet. Het lijkt me een intense en vooral een bijzondere ervaring. Hoe het zal gaan, weet je natuurlijk niet van tevoren, maar ik hoop dat ik thuis kan bevallen en op een natuurlijke manier. Het liefst in bad, daarom heb ik ook al een speciaal bad besteld. Het lijkt me ontspannend en ik lig er nu vaak in vanwege mijn rug. Maar we zien wel hoe het allemaal komt. We willen tegenwoordig over alles de controle hebben en alles weten, maar je moet gewoon vertrouwen op je eigen lichaam. Het is een overgave.
Heb je al over borstvoeding nagedacht?
Toen ik net zwanger was, dacht ik: nee. En waarom ik dat zo stellig dacht, weet ik niet. Daar ben ik toen over na gaan denken. Het waren vooral de praktische bezwaren als zelfstandig ondernemer die me tegenhielden, maar aan de andere kant voelde ik me toch wel schuldig en egoïstisch. Ik vond dat ik wel om de juiste redenen een beslissing moest nemen. Daarom heb ik uiteindelijk toch besloten dat ik het ga proberen. Borstvoeding is het beste voor je kindje en je wilt je kind een zo goed mogelijke start meegeven en is het een mooi natuurlijk proces.
Tot slot: verwacht je uit de opvoeding van je ouders ook dingen mee te nemen in de opvoeding van je eigen kind(eren)?
Ik denk dat dat automatisch wel gaat, vooral ook omdat mijn moeder vast ook zal gaan oppassen. Maar wat ik zeker mijn kindje mee wil geven, is dat wanneer je graag iets wilt, je daar wel iets voor moet doen. Het komt niet vanzelf. Ook vind ik het belangrijk dat hij weet dat we er altijd voor hem zijn. En dat houdt niet op bij achttien jaar. Ook als je dertig bent, moet je nog bij je ouders terecht kunnen.
Wil je nog meer weten over Elske? Ga dan naar haar website.