Hier weer een verhaal van een blije en zeer tevreden kraamvrouw die gebruik heeft gemaakt van één van de kraamzussen van KraamZus, en wat voor één!
De bevalling… en kennismaking met kraamzus Thalita
In de nacht van vrijdag 26 op zaterdag 27 juli begonnen bij mij de weeën. Het duurde een tijdje voordat ik zelf door had dat het weeën waren, maar met de timing en overtuigingskracht van Martijn, uiteindelijk tijdens een al vergevorderde bevalling de verloskundige gebeld. Al vrij snel nadat zij aan ons bed was verschenen, besloot zij de KraamZus te bellen voor assistentie. En daar lig je dan, in je ‘meest charmante positie’ op het moment dat een dan nog wildvreemde vrouw naast je bed verschijnt. Het eerste wat ik deed, was haar armen bont en blauw knijpen, dat was nog eens een stevige handdruk… Arme Thalita heeft ons dan ook in de rest van de kraamtijd met toch wel wat spierpijn mogen helpen.
De eerste zorgdag: het eerste bezoek
Ongeveer 2 uur na onze ontmoeting werd Kyran thuis in eigen bed om 8.13 uur geboren. Dan ben je ineens moeder geworden en alle voorafgaande, eindeloos doorgelezen theorie ten spijt, blijk je je in de praktijk toch wel heel erg onervaren te voelen. Wat waren wij dan ook blij dat Thalita er voor ons was. Op de bevallingsdag had ik niet kunnen denken dat ik aan het eind van de week toch echt zelf voor ons kindje kon zorgen.. Nog erg wankel en onstabiel durfde ik Kyran amper vast te houden, zo’n klein kwetsbaar moppie. Thalita zorgde er op dag 1 voor dat ik op de middag weer een beetje fris en toonbaar was voor het eerste bezoek, (de trotse opa’s en oma’s en de trotse ooms) dat Martijn wist hoe hij de avond en nacht voor mij en Kyran moest zorgen en dat de belangrijkste punten als herinnering in het KraamBoek werden geschreven.
De tweede zorgdag
Ook op dag 2 had ik nog veel steun nodig hoewel ik me alweer een stuk beter voelde als op de bevallingsdag. Thalita deed het allemaal: zorgen voor mij, zorgen voor Kyran en Martijn, uitleggen welke spulletjes we toch nog maar extra in huis moesten halen en waarom en ook het huishouden en de wasmachine draaiden op volle toeren!
De derde zorgdag: borstvoeding en kennismaken met kolven
Na een slechte nacht vol zorgen werd Thalita op dag 3 niet erg vriendelijk door ons ontvangen. Na een vrolijk ‘Goede morgen!’ voor Martijn was het enige dat zij te horen kreeg: ‘Daar is de trap, daar moet je op!’ Dat allemaal aanhorend in het kraambed liet ik haar weten dat ik héél blij was dat zij er was: er waren problemen met de voeding: Kyran wilde niet aanhappen en als kersverse ouders denk je op z’n minst dat je kindje verhongert na 2 dagen geen eten. Gelukkig bleek dat natuurlijk niet zo te zijn: op de weegschaal was hij gewoon netjes binnen de normen afgevallen en toen ook bij de eerste poging op deze dag het aanhappen niet lukte, besloot Thalita gelijk actie te ondernemen. De verloskundige werd gebeld en in overleg werd besloten tot het kolven over te gaan. Zo had ik al heel snel mijn eerste ‘kolf-les’ achter de rug (handig voor later!), kreeg Kyran gewoon moedermelk en kon Martijn tóch ook ons kindje een keer voeden via het flesje! Moedermelk bleek er in ieder geval genoeg te zijn! De voorraad liep een stuk sneller op dan de bedoeling met helaas flinke stuwing tot gevolg. Ook daar kon Thalita bij helpen: ijskompressen werden door haar gemaakt, het kolven voorzichtig weer een beetje afgebouwd en het oefenen met drinken via een tepelhoedje werd gestart. Allemaal zaken en voorwerpen waar je als onervaren moeder nooit aan gedacht zou hebben, laat staan zou weten hoe het werkt… Zo bouw je in dat kleine weekje tijd toch een hele band op met je kraamhulp.
Een ‘klik’ met onze kraamzus!
Ook op persoonlijk vlak bleken we het goed met elkaar te kunnen vinden, wat toch wel heel fijn is. Wij hebben in ieder geval geen afstandelijkheid gevoeld en konden lekker open met en tegen elkaar kletsen. Wat ook heel erg fijn was, was het gebruik van het KraamBoek. Elke dag werd er opgeschreven en besproken wat we in de opvolgende avond en nacht mogelijk konden verwachten. Zo was Thalita flink wat ‘zorgen en problemen’ net een stapje voor.
Tips en adviezen
Een voorbeeld is het indrogen van het navelstompje, dit is toch een rottingsproces waar mogelijk wat nare luchtjes van af kunnen komen. Goed dat we dat wisten want prompt die avond en nacht kwam er ‘aroma’ van ons kind af dat niet uit zijn luiertje kwam! Hadden we niet geweten dat dit het navelstompje was, hadden we ons ontzettend zorgen gemaakt! Verder kwamen er toch elke avond en nacht wel wat vragen bij ons op die we zelf op de nieuwe dag in steekwoorden op de zorgpagina noteerden zodat we onze vragen niet zouden vergeten. Elke nieuwe dag gingen we even goed voor de vragen zitten en kon Thalita ons een helder of geruststellend antwoord geven.
Dag vier tot en met dag zeven
Halverwege de kraamweek was ik zelf al weer een stuk beter te been en werden er zelfs ’s avonds ‘to do lijstjes’ geschreven. We wilden toch wel graag al onze baby-attributen onder begeleiding even uitgeprobeerd hebben! Zo kwamen het gebruik van de wandelwagen, het wipstoeltje, het autostoeltje en de baby-drager allemaal even aan bod. Ten slotte zijn we heel blij met alle mooie foto’s die Thalita deze week geschoten heeft! Er waren flink wat fotomomenten waarbij je als ouder zo erg op gaat in de gebeurtenis van dat moment dat wij vergaten om foto’s te maken of te vragen: gelukkig dacht Thalita er dan aan met als gevolg dat wij nu een hele serie mooie foto’s van de Kyrans eerste week hebben. Het eerste badje, het luier verschonen door papa, de eerste keer flesje drinken en de eerste keer rechtstreeks borstvoeding drinken: het is allemaal op de gevoelige plaat vastgelegd!
Dag acht: afscheid van onze kraamzus
De dag van afscheid nemen brak sneller aan dan verwacht en dat was toch wel even slikken: Thalita heeft ons toch maar even in 8 dagen tijd omgeschoold van onervaren tot ‘startbekwame’ ouders! Als ons over een paar jaar nog zo’n 2e wondertje gegund is, hopen wij weer van haar diensten gebruik te mogen maken!
Angelique, Martijn en Kyran