Na 7 lange jaren mochten wij eindelijk op 4 februari 2015 onze zoon verwelkomen in ons leven. Na een snelle bevalling van 10 uren in het ziekenhuis waren we ’s middags om 15.00 uur thuis en zou onze kraamhulp een half uurtje laten komen. Wat we konden verwachten wisten we niet, je hebt natuurlijk wel een intakegesprek waarin je je wensen kan aangeven, maar weten in hoeverre daar naar geluister word weet je natuurlijk niet. Van vriendinnen had ik een aantal verhalen gehoord over hun ervaringen met hun kraamhulp en die waren niet allemaal even prettig.
Een beetje zenuwachtig zat ik op de bank te wachten en daar was ze dan; Brechtsje kwam het pad oplopen en ik dacht gelijk “dit gaat helemaal goedkomen”.
Na het voorstellen wist ik dat Kraamzus geluisterd had tijdens ons intakegesprek. Ze hebben precies degene gestuurd die het beste bij ons past! Mijn man en ik waren erg blij met Brechtsje in huis, ze was zorgzaam, erg lief voor Robin en ook erg lief voor mijn man en mij. Ze wist van aanpakken maar kon ook lekker even met ons een bakje thee drinken en gezellig kletsen.
Van nature ben ik erg onzeker als het om nieuwe dingen gaat. Het moederschap is natuurlijk helemaal nieuw voor mij en ik kon ten alle tijde bij Brechtsje terecht met mijn vragen en verhalen. Ze heeft me goed geholpen met de overstap van borstvoeding naar kunstvoeding omdat het echt niet langer ging om Robin aan te leggen.
De 4e dag stopte ik met de borstvoeding en ik voelde me erg beroerd daardoor, klappertanden, rillen, koortsig en erg emotioneel. En juist op het moment dat ik het echt niet meer zag zitten kreeg ik een bericht van Brechtje met de vraag hoe het met me ging. De tranen waren er weer, wat was ik blij met een kraamhulp als haar!
De dag dat ze ons moest verlaten omdat de kraamweek er op zat, was ik niet helemaal in mijn element, natuurlijk nog herstellende van de bevalling, gierden de hormonen nog door mijn lijf, en omdat ik afscheid moest nemen van Brechtsje. Ik dacht… dit kan ik toch allemaal niet, hoe moet dat nou als je niet morgen en overmorgen en de dagen erna niet hier bent? Dus bij het moment dat ze wegging, waren daar weer tranen!
Mijn man en ik zijn erg blij dat we in die korte tijd een band hebben kunnen opbouwen met Brechtsje, ze heeft erg goed voor ons gezorgd, ons veel tips en trucs gegeven over hoe we moeten omgaan met bepaalde dingen als krampjes, slaapritmes, voedingen en ga zo maar door en daarvoor zijn we dankbaar!
Brechtsje; namens Ronald, Robin en mijzelf… heel erg bedankt voor de leuke week samen, de gezellige praatjes, de verzorging van Robin en mij en alles daar omheen, ga zo door!
Liefs,
Ronald, Yvonne en Robin